بدنبال گسترش بیماری کوئید-۱۹، بسیاری از استان های کشور تعطیلی مدارس را تا پایان سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ تمدید کردند.
در نتیجه، کودکان و نوجوانان دیگر به فعالیت های بدنی مدرسه محور، مانند تربیت بدنی، تعطیلات و پیاده روی دسترسی ندارند. لیگ های ورزشی تیم های جوانان در کشور و تقریبا تمام تمرینات و بازی های رسمی از اواخر سال ۱۳۹۸ لغو گردید.
کلاسهای تناسب اندام و فعالیتهای جوانان مانند ژیمناستیک، کشتی و ورزشهای رزمی نیز لغو یا به صورت نیمه تعطیل شد. پارک های عمومی، زمین های بازی، مسیرهای پیاده روی و سواحل، تفرج گاه های محلی بسته شدند. اگرچه این اقدامات فاصله گذاری اجتماعی برای کاهش سرعت گسترش کوئید-۱۹ ضروری است، اما نباید از مخاطرات و پیامدهای دیگر این امر غافل شویم.
با کاهش یا توقف مراکز فعالیت های فیزیکی، توانایی کودکان در انجام فعالیتهای بدنی کافی (PA) و کم تحرک بیش از حد (SB) برای حفظ سلامتی و جلوگیری از بیماری محدود گردیده است.
تغییرات کوتاه مدت فعالیتهای بدنی کافی و کم تحرک بیش از حد، در واکنش به کوئید-۱۹ ممکن است به طور دائمی ریشه دواند و منجر به افزایش خطر چاقی، دیابت و بیماری های قلبی عروقی در کودکان شود. استراتژی های برنامه ای و سیاستی باید در راستای ارتقا فعالیتهای بدنی کافی و کاهش کم تحرک بیش از حد برای ۱۲ ماه آینده باشد.
ارتقا سطح کافی فعالیتهای بدنی کافی، در کودکان یک مسئله مهم بهداشت عمومی است. فعالیتهای بدنی کافی و رفتار کم تحرک بیش از حد، در بین کودکان یک مشکل قابل توجه است زیرا الگوی رفتارهای بهداشتی در دوران کودکی احتمالاً تا بزرگسالی ادامه دارد و می تواند منجر به افزایش خطر و ابتلا به طیف وسیعی از بیماری های جدی سلامتی شود (به عنوان مثال ، اضافه وزن / چاقی ، دیابت نوع II و سندرم متابولیک) که در اواخر کودکی و بزرگسالی شایع است.
