ورزشکارانی که توانایی خلق نمایش های عالی در تمرین یا مسابقه را دارند، همگی یک مهارت مشترک بسیار مهم دارند، و آن تصمیم گیری سریع، به موقع و صحیح است.
چند بار دیده اید، که یک ورزشکار در مقابل یک تاکتیک یا تکنیک تکراری از طرف حریف، .یک انتخاب اشتباه را مکرر انجام داده است؟ آنها به جای اینکه اجازه دهند. اتفاقات بازی آنها را مجبور به تصمیم گیری کند، ..کنترل را در دست گرفته و اتفاقات را برنامه ریزی و مدیریت می کنند، به عبارت دیگر مالکیت زمین را در اختیار دارند. مانند همه مهارت های ورزشی، تصمیم گیری نیز به پیشرفت نیاز دارد.
در این مقاله توضیح می دهیم که:
- ۱- فرایند تصمیم گیری سریع در یک ورزشکار چگونه است؟
- ۲- چگونه می توانیم تصمیم گیری ورزشکار را بهبود ببخشیم؟
- ۳- سبک مربیگری شما چگونه بر تصمیم گیری تأثیر می گذارد؟
فرایند تصمیم گیری سریع در یک ورزشکار چگونه است؟
تصمیم گیری سریع با حل مسئله ارتباط نزدیک دارد. ورزشکاران حرفه ای، دریافته اند که تصمیم گیری درست، .در زمان مناسب برای آنها مهارتی کاملاً پیشرفته است. .ورزشکاران آماتور، اغلب قادر به ارزیابی کیفی هستند، .و در موقعیت های تحت فشار قابلیت کنترل بازی یا مسابقه را از دست می دهند.
بطور کلی، هر تصمیمی که می گیرید، شامل یک فرآیند شش مرحله ای به شرح زیر است:
۱-۱- مشاهده وجود مشکلی یا مسئله ای که باید حل شود:
تصمیم گیری ورزشکار زمانی شروع می شود که ورزشکار تشخیص دهد که مشکلی در وضع موجود وجود دارد. .شدت و ضعف این امر به مهارت های ادراکی و شناختی ورزشکار بستگی دارد. در واقع حساسیت های سنسوری ورزشکار اهمیت پیدا می کنند.
۱-۲- تجزیه و تحلیل مسئله:
وقتی ورزشکار مشکل را شناسایی کرد، باید مشخص کند که چه چیزی باعث ایجاد آن شده است.
۱-۳- دانستن راه حل یا نتیجه برای حل آن:
این جایی است که ورزشکار می داند می خواهد چه اتفاقی بیفتد. ورزشکار بایستی اندوخته ای از تکنیک ها و تاکتیک ها را قبلا در بایگانی ذهن خود (از طریق تمرین و تجربه)، ضبط کرده باشد.
۱-۴- بررسی گزینه ها:
ذهن ورزشکاران مشخص می کند که چه گزینه هایی برای رفع مسئله پیش آمده وجود دارد. در یک مسابقه برخلاف تمرین، اغلب وقت کافی برای بررسی همه گزینه ها وجود ندارد.
۱-۵- انتخاب بهترین گزینه:
در این زمان، ورزشکار پسندیده ترین گزینه خود را انتخاب می کند. این نقطه انتخاب در روند تصمیم گیری است. نقطه انتخاب، تمرکز بر تصمیمات موثر دارد. نقاط انتخابی می تواند به ارزشهای شناختی ورزشکار دلالت نماید. اینجاست که تفاوت ورزشکار حرفه ای از غیر حرفه ای مشخص می شود.
۱-۶- اقدام و پاسخگویی:
توانایی اقدام سریع (و به طور غیر ارادی) یک مهارت است. این مهارت از طریق خودکارسازی از طریق مفاهیمی مانند “حافظه عضله” و شبکه عصبی پیرامونی (خود مختار) قابل حصول است.
در بازی، مسابقه، فایت و غیره این شش مرحله از فرایند تصمیم گیری، اغلب طی زمانی حدود “میلی ثانیه” اتفاق می افتد.
۲- چگونه می توانیم تصمیم گیری ورزشکار را بهبود ببخشیم؟
نخست اینکه منطقی باشید، با درک دلیل تصمیم گیری و پذیرش مسئولیت اشتباه، می توان تصمیمات آینده را بهبود بخشید. بدیهی است که کلید توسعه هر مهارت حیاتی مانند تصمیم گیری، تمرین است. تصمیم گیری عالی نتیجه سالها تمرین در محیط آموزشی است.
محیط تمرین باید در واقع ورزشکاران را تشویق کند تا گزینه های خود را بسنجند، تصمیم بگیرند و اشتباه کنند. طراحی تمرین بایستی بگونه ای باشد که شرایط پیچیده مسابقه را برای ورزشکار تامین کند. طراحی تمرینات بر اساس یک محرک و یک پاسخ، فقط برای مبتدیان مفید است.
متاسفانه برخی رشته های ورزشی رزمی هنوز متکی بر تمرینات ساده ادراکی- شناختی هستند. چنین تمریناتی هیچگاه شما را به چالش نکشیده قابلیت های تصمیم گیری شما را توسعه نخواهند داد. در واقع با این تمرینات شما رباتی هستید که حرکات رزمی را فقط خوب نمایش می دهد، ولی در میدان یا رینگ شما حریفی دست و پا بسته و فاقد عملکرد مناسب هستید.
۳- سبک مربیگری شما چگونه بر تصمیم گیری تأثیر می گذارد؟
محیط آموزش همیشه توسط مربی ایجاد می شود. بیشترین تأثیر در اینکه آیا در نهایت ورزشکاران مسئولیت عملکرد خود را به عهده می گیرند، به نحوه مربیگری بستگی دارد. به مربیان توصیه می شود از مربیگری یک سبک ثابت استفاده کنند. به عنوان یک راه حل کاربردی، مربیان می توانند از فنون پرسشگری برای ترسیم تفکر ورزشکارشان استفاده کنند. به طور کلی، مربیانی که از رویکرد بازخوردی استفاده می کنند باعث افزایش خودآگاهی ورزشکاران خود می شوند و در نهایت توانایی های انتخاب های عالی را هم در تمرین و هم در مسابقات به آنها اهدا می کنند.
برخی سبک های مربیگری خودکامه، باعث تخریب روحیه خلاقیت و تصمیم گیری می شود. همیشه بیاد داشته باشید اکثر فنون و تکنیک های ناب ورزشی، ابتدا در میادین مسابقات ظهور یافته و سپس در میادین آموزشی تحلیل، کدگذاری و قابل آموزش گردیده اند.
