تکلیف کیک بوکسینگ را مشخص کنید. (یادداشت مدیر مسئول)
کیک بوکسینگ، رشته نام آشنای ورزشهای رزمی، که مخاطبان بسیار زیادی در سرتاسر جهان و همینطور در ایران دارد، این روزها با چالش ها و حواشی بسیار زیادی روبروست و هر سازمانی مدعی فعالیت انحصاری این رشته در ایران را دارد. مسئولین ورزش نیز هنوز راهکار و تفاهمی برای حل این موضوع پیدا نکردند و ورزشکاران این رشته بزرگترین آسیب را از این موضوع میبینند.
نگاهی گذرا به شروع رسمی کیک بوکسینگ تا امروز (1402)
سال 1375 رشته کیک بوکسینگ و فول کنتاکت توسط فدراسیون کاراته از سازمان تربیت بدنی وقت مجوز فعالیت دریافت کرد و در قالب سبک تاپ کاراته فول کنتاکت کیک بوکسینگ فعالیت رسمی خود را آغاز کرد. و سپس این رشته در سایر فدراسیونها نیز فعال شد و سبکهای زیادی وارد میدان شدند و تا امروز بالای یکصد سبک با اسامی مختلف این رشته را در کشور گسترش داده اند. ضمن اینکه سبکهایی که نام کیک بوکسینگ در اسامی آنها دیده نمیشود نیز، روشهای مبارزه کیک بوکسینگ و فول کنتاکت و دیگر استایلها را در خود دارند.
سال 1380 فدراسیون رزمی به ریاست الیاس حضرتی، سیستمی با نام سازمان کیک بوکسینگ تشکیل داد و ماموریت این سازمان را به دبیر وقت، یوسف بهتری سپرد.
هدف از ایجاد این سازمان برگزاری مسابقات بین سبکهای مختلف و تشکیل یک تیم ملی واحد جهت شرکت در رقابتهای بین المللی بود. و همچنین برگزاری لیگ کیک بوکسینگ و فول کنتاکت که پر تعدادترین رشته این فدراسیون بود.
این موضوع به خوبی پیش رفت و چندین دوره مسابقات سراسری بین سبکها نیز برگزار شد، و آماده شروع برگزاری لیگ کیک بوکسینگ و فول کنتاکت شد.
با تغییر ریاست فدراسیون، این سازمان نیز تا حدودی به فراموشی سپرده شد و در دوره های ریاست بعدی، سازمان تبدیل به انجمن ملی کیک بوکسینگ گردید. اینکه برای این انجمن اساسنامه و هدف خاصی تهیه و تنظیم گردید، مشخص نیست و ظاهرا چنین اسنادی برای این انجمن وجود ندارد.
تا این روز که در سال 1402 هستیم تنها فعالیتی که این انجمن داشت، یدک کشیدن نام انجمن، اعطای حکم و عناوین به بسیاری از افراد که صرفا جهت دریافت عنوان و حکم وارد انجمن شدند، و یکی دو دوره مسابقات کشوری بوده است. و این روزها مخالفتهای بی شماری از سوی روسای سبکها و هیاتهای استانی و قهرمانان این رشته از بی برنامگی و عدم فعالیت ثابت و هدفدار از این انجمن دیده میشود.
هرج و مرج در کیک بوکسینگ ادامه دارد…
با شروع سال 1402 و رقابتهای مهم بین المللی و جهانی، و با وجود دو انجمن کیک بوکسینگ فدراسیون ورزشهای رزمی و واکو در ایران، وزارت ورزش را با چالش جدی مواجه کرده است.
از طرفی انجمن واکو از فدراسیون انجمنهای ورزشی جدا شده و خواستار مستقل بودن و تشکیل فدراسیون غیر انتفاعی با ریاست و مدیریت خودش را دارد، که به علت خروج از فدراسیون ورزشی، فالیت ان در حال حاضر از سوی وزارت ورزش و جوانان غیر مجاز اعلام شده است.
از سویی دیگر انجمن ملی کیک بوکسینگ فدراسیون ورزشهای رزمی که فعالیتی در چهار سال گذشته نداشته و فاقد اساسنامه و فعالیت بوده است و هیچ آورده ای نداشته است و وزارت ورزش نیز نام انجمن ملی را تایید نمیکند، در بلاتکلیفی به سر میبرد.
انجمنهای دیگری نیز ظهور یافتند…
با تمام این بی برنامگی ها و عدم اعلام صریح و تعیین تکلیف وزارت ورزش در مورد کیک بوکسینگ، عده ای نیز از این فرصت استفاده کرده و انجمنهایی را بدون دریافت مجوز در برخی ارگانها و سازمانهای دولتی و غیر دولتی تشکیل داده و فعالیت خود را با نام انجمن کیک بوکسینگ آغاز کردند.
در حال حاضر تنها چیزی که مهم است، فعالیت با نام انجمن کیک بوکسینگ در فدراسیون انجمنهای ورزشهای رزمی است که آیا وزرات ورزش فعالیت این انجمن را تایید میکند یا خیر؟ و یا ترجیح میدهد در حال حاضر همان سازمان کیک بوکسینگ گذشته، فعال باشد تا تصمیم و تعیین تکلیف نهایی از سوی وزرات ورزش صورت گیرد؟
وزارت ورزش با صراحت اعلام کند…
درخواست بسیاری از روسای سبکها و هیاتهای استانی که در مواجه با ورزشکاران پاسخی به این قضایا ندارند، این است که وزارت ورزش با صراحت اعلام نماید، سبکها برای فعالیت و همکاری خود در مسابقات و برگزاری لیگ، با کدام انجمن باید همکاری نماید؟ آیا انجمن ملی کیک بوکسینگ فدراسیون ورزشهای رزمی مورد تایید آن وزارتخانه است؟
آیا انجمنهای نو ظهور و تشکل یافته در سازمانها و دیگر ارگانها وجاهت قانونی دارند؟ واگر چنین است بر چه مبنا و اساسی مجوز تشکیل انجمن کیک بوکسینگ برای هر شخص یا سازمانی صادر شده است؟ اگر این امتیازی باشد، قطعا حق مسلم سبکهایی است که سالیان سال فعالیت کرده و برای کشور افتخار آفرینی کردند، و سبکهای فعال نیز باید تبدیل به انجمن شوند.
در انتظار تعیین تکلیف کیک بوکسینگ قبل از فروپاشی…
در پایان، امیدواریم که وزارت ورزش موضع خود را در رابطه با وضعیت انجمن کیک بوکسینگ مشخص کند تا ورزشکاران و مسئولین و سبکها و دیگر مخاطبین این رشته تکلیف خود را بدانند. و هر چه دیرتر تصمیم گیری شود، قطعا یکی از پرجمعیت ترین و پرطرفدارترین و مدال آورترین رشته های ورزشی رو به نابودی خواهد رفت. و در این میان ورزشکاران قربانی خواهند .
