پایگاه خبری تحلیلی رزمی نیوز، بر اساس وظیفه و رسالتی که برای حفظ ارزش ورزشهای رزمی دارد بررسی کوتاهی در رابطه با عدم کسب نتیجه تیم ملی کاراته انجام داده است که در زیر مشاهده میکنید.
چند روزی از رقابتهای بازیهای کشورهای اسلامی میگذرد و تیم ملی کاراته کشورمان در دو گروه مردان و زنان توانست با 5 نقره و سه برنز به کار خود پایان دهد.
در بخش بانوان که تا حدودی رضایت بخش بود اما انتظار بیشتری از بازیکنان دارای تجربه و میدان دیده میرفت. بازیکنی که چندین میادین بین الملی و جهانی را تجربه کرده است و در المپیک نیز حضور داشت که البته حضور ناکام که تجربه تلخی برای کاراته بانوان ایران بود، در رقابتهای نه چندان مهم بازیهای کشورهای اسلامی با یک برد فقط بتواند به مدال برنز دست یابد عملکرد ضعیفی است. برخی بازیکنان از گرفتن پکیج مسافرتی بیشتر لذت میبرند تا دریافت مدال.
در مجموع کار تیمی بانوان برای اهل کاراته رضایت بخش بود، اما این موضوع که بازیهای کشورهای اسلامی تقرییبا به شکل یک بازی تدارکاتی درآمده برای برخی کشورها چندان اهمیتی ندارد و بیشتر بازیکنان تازه کار و جوان را راهی این رقابتها میکنند تا برای بازی در میادین بزرگ تجربه کسب نمایند.
در بخش مردان نقدهای بسیاری در فضای مجازی مشاهده میکنیم که تا حدودی صحیح و تا حدودی مغرضانه و سهم خواهی برخی افراد برای رسیدن به کادر فنی تیم ملی است.
قبل از اعزام به این بازیها رقابتهای انتخابی انجام شد و برخی کارشناسان اعتقاد داشتند که تیم کاراته باید جوانگرایی کرده و از استعدادها بیشتر استفاده کند.
با جلساتی که کادر فنی تیم ملی در این رابطه برگزار کرد تصمیم بر این شد برای رقابتهای نه چندان مهم بازیهای کشورهای اسلامی و برای کسب تجربه از جوانان و بازیکنان مستعد استفاده شود. و این نظر تمامی کارشناسان و حتی منتقدین کادر فنی بود.
طبیعی است تیم جوان و کم تجربه را باید در رقابتهای این چنینی محک زد، قرار نیست در رقابتهای بزرگ و جهانی جوانان را برای تجربه اعزام کرد. این یک استراتژی فنی و تخصصی است که در تمامی رشته های ورزشی اجرا میشود.
کسب تجربه و جوانگرایی باید از یک جا شروع شود که بهترین میدان برای کاراته، همین بازیهای کشورهای اسلامی بود. بازیهای کشورهای اسلامی شاید برای برخی کشورها بسیار مهم بوده که با تمام قوا به میدان آمده بودند اما دور اندیشی برای کسب تجربه جوانان و تازه کاران ، برخی کشورها مانند ایران زمینه ساز مستحکم کردن رده های پایه و جوانان آتیه دار است.
عدم ناکامی تیم ملی کاراته از نظر برخی افراد ناداوری و یا عدم حضور یکی دو داور ایرانی است، ناداوری در کل دنیا وجود دارد ، اگر بازیکن به امید داور تمرین میکند باید منتظر ناداوری هم باشد. متاسفانه داور بهترین بهانه برای عملکردهای ضعیف شده است و هر کسی میتواند به راحتی تمامی ضعف و باخت ها را به گردن داوری بیاندازد. آیا افرادی که به مدال دست میابند جزو همان داوریها نیستند؟
در بخشی دیگر نمیشود به صراحت اعلام کرد که مقصر اصلی تمامی این ناکامیها سرمربی تیم است، متاسفانه برخی دیدگاهها از یک چشم و یک زاویه تنگ نظری و بی تخصصی مطرح میشود، موفقیتهای تیم را مدیون زحمات خود بازیکن میبینند اما باخت آنها را ضعف سرمربی میدانند و این قضاوت مغرضانه است. چه تضمینی وجود دارد که اشخاص دیگر سرمربی شوند و هیچگاه باخت ندهند.
البته این مطالب دلیلی برای مقصر جلوه دادن بازیکن و یا عدم اشتباه کادر فنی و مسئولین نیست. بی شک در هر ناکامی همه عوامل خصوصا تصمیمات رییس فدراسیون و مسئولین فنی و کادر تیم ملی و در برخی موارد افرادی که با قدرت و نفوذ بازیکن به تیم ملی تحمیل میکنند و دیگر موضوعاتی که شاید نتوان به آن اشاره کرد در ناکامی یک تیم سهیم هستند.
متاسفانه این روزها نقد و تحلیلها بر اساس رسیدن به جایگاه است و همه تلاش میکنند با نقد و نوشتار به جایگاه بالا برسند در صورتی که برای رسیدن به جایگاه باید تمرین و تلاش نمایند. با نوشتار فقط میشود کتابی نوشت که التماس رسیدن به جایگاه بلند است.
