مدتی پیش شبکه ورزش صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، اعلام کرد طی مراسمی برترین های ورزشی قرن را انتخاب خواهند کرد.
انتخاب برترین های ورزشی قرن، حرکت خوبی بود برای ارج نهادن به تلاشهای ورزشکاران و مربیان زحمتکش و حتی کادر فنی تیم های ملی، اما داستان طور دیگری رقم خورد، ابتدا باید ببینیم داوران این جشنواره در چه سطحی از ورزش قهرمانی و تخصص قرار دارند و بر چه اساسی انتخابات صورت گرفته است؟ و موارد انتخاب بر اساس چه معیار و چه رویدادهای ورزشی انجام شده است.
در قیاس ورزشهای رزمی با سایر رشته های ورزشی، ملاک انتخاب بر چه اساسی است؟ البته لازم به ذکر است که کشتی از ورزشهای رزمی جداست، زیرا تمامی ارکان و قوانین و سرمایه گذاری و بودجه و تبلیغات و نگاه ویژه مسئولین و درآمد زایی آن از سایر ورزشهای رزمی جداست. اما در صد مدال آوری آن از سایر رشته های رزمی کمتر است.
چنانکه جوانمردی و گذشت را در نظر بگیریم باید قهرمان جوانمردی را به ورزشکارانی همچون آرش میراسماعیلی بدهیم که از زحمات بیست سال تلاش روز و شب خود گذشتند و در بزرگترین رویداد ورزشی دنیا ( المپیک) به خاطر آرمانها کشور خود از رویارویی با رژیم اشغالگر صهیونیستی خودداری کردند.
چنانکه مربیان تاثیر گذار را در نظر بگیریم، مربیان تکواندو که در دهه شصت و هفتاد مدالهایی به ارمغان میآوردند که فوتبال و کشتی آنقدر جایگاهی در میادین بین المللی نداشتند. همینطور کاراته در چند سال اخیر با هدایت شهرام هروی به اندازه چند سالِ برخی ورزشها مدال آوری کرد و اولین مربی تاریخ المپیک کاراته ایران بود که مدال طلا را کسب کردند. البته اگر بنا بر اولین ها و برترین ها باشد.
این درست که فوتبال و کشتی و والیبال مخاطبین زیادی دارند، اما باید این ضعف را بپذیرند که انتخاب ورزشکاران باید تفکیک شده انجام میشد. ورزشهای رزمی که دارای هفت فدراسیون در ایران میباشد جداگانه بررسی شود. ورزشهای توپی ورزشها آبی و سایر ورزشها نیز همینطور.
اینکه صحنه ماندگار داوران جشنواره مهار کردن یک پنالتی، باشد باید هم به تخصص داوران جشنواره شک کرد. که اصلا ورزشهای دیگر را یا نمی بینند و یا اهمیت نمیدهند. مگر میشود مهار یک پنالتی بشود صحنه ماندگار قرن، اما یک رزمیکار حرکات نمایشی بسیار جذابی انجام میدهد ولی دیده نمیشود.
با اینکه مخالف ورزش در سیما نیستیم اما در مجموع اینکار شبکه ورزش برای جامعه رزمیکاران بسیار ناعادلانه و غیر کارشناسی بود که از این همه مدال آوری ورزشکاران رزمی فقط یک نفر آن هم هادی ساعی ، در رده پنجم قرار بگیرد.
اگر فکر میکنید واقعا سهم ورزشهای رزمی در یک قرن گذشته فقط یک نفر بوده است ، پیشنهاد میکنیم ورزشهای رزمی را جمع کنید، چه کاریست این همه هزینه کنید هفت فدراسیون رزمی تشکیل بدهید.
جامعه رزمی همیشه مظلوم واقع شده و علت مهاجرت بیشتر رزمیکاران به خارج از کشور نشان از این مطلومیت دارد.
امیدواریم با این جمله ” ایشالا قرن بعد ” مواجه نشویم.
علی محمدی
مسئول و سردبیر، تحلیلگر و عضو کارشناسان ورزشهای رزمی در رزمی نیوز
به اینستاگرام رزمی نیوز بپیوندید.
