ورزشهای رزمی از دیر باز مورد توجه اکثر مردم قرار بوده و هر فردی در زندگی خود حداقل یک جلسه را در باشگاه رزمی به عنوان تمرین و یا تماشا، تجربه کرده است.
ورزشهای رزمی در ایران چگونه بوجود می آیند؟
سبکهای رزمی مانند جوجیتسو ، کیک بوکسینگ، MMA ، گراپلینگ، کشتی کج، نینجوتسو، دفاع شخصی و سلاح های سرد، و… که عموما طرفداران زیادی دارد، مورد توجه برخی افراد دارای سبک، قرار میگیرد. و چنانچه سبکی قدیمی دارند، نام آن را تغییر میدهند و یا یک بخشی هم با این نام به آن اضافه میکنند. و یا نمایندگی یکی از سبکهای خارجی را دریافت میکنند و یا خودشان نامی در ابتدا یا انتهای آن اضافه کرده و ابداع میکنند. این روش در تمامی ورزشها رواج دارد. و مسئولین نیز از اینکار استقبال میکنند، زیرا هم ورزش را بین مردم رشد میدهند و هم درآمد فدراسیون ها را از فروش و صدور احکام و کلاسها دو چندان میکند.
در ایران این روش چندان قوی به نظر نمیرسد، روش تغییر سبک، عموما موفق نیست، اما سبکی که از پایه رشد کرده باشد بیشتر موفق است. در اعزام هایی که سبکهای مختلف دارند کاملا مشهود است، بر فرض مثال، از 15 یا 20 ورزشکار اعزام به مسابقات، سه یا چهار نفر موفق به کسب مدال میشوند و چه بسا اینکه این چند نفر با یک برد یا یک باخت بین دو نفر یا سه نفر صاحب مقام میشوند. کم بودن تعداد شرکت کننده ها در وزن های مختلف نشان از ضعیف بودن آن سبک ورزشی و عدم استقبال مردم است.هرچه سبکهای رزمی بیشتر میشود مخاطبین بین این سبکها تقسیم میشوند و نهایتا اعضا کمتر میشود.
سبک های جدید رزمی از کجاست؟
شاید بتوان گفت سرمنشا برخی ورزشهای جدید رزمی، کاراته – تکواندو – بوکس و کشتی است، ترکیب این چهار رشته ورزشی انواع و اقسام سبکهای رزمی را تولید میکند.اولین کسانی که رشته های رزمی را ترکیب میکنند در اوایل چندان رشدی ندارند و با گذشت زمان و تمرینات کم کم شکل میگیرد. شکل گیری آن سالها زمان میبرد.و این شکل گیری مستلزم تبلیغات، و گسترش آن در کشورهای مختلف است.
سبکهای ترکیبی پر طرفدار مانند، کیک بوکسینگ ، فول کنتاکت، MMA با گذشت چند ده سال، این روزها بین رزمیکاران جا افتاده و شاید بدون نقص در بخش مبارزات و داوری به پیش میرود. و جالب تر اینکه همین رشته های ترکیبی خودشان نیز مجددا توسط اساتید جدید، ترکیب میشوند. دقیقا عملیات ترکیب مواد شیمیایی آزمایشگاه را در ورزشهای رزمی امروزه مشاهده میکنیم.
با این حساب باید منتظر ورزشهای جدید رزمی نیز باید باشیم، اما موضوع این است که این روشهای جدید جذابیت و هنرهای زیبای رزمی را به سمت هنرهای جنگی و خشن سوق میدهد. و هنرهای زیبای رزمی کم کم محو خواهد شد. مشکل این است که قدرت مقابله با پدیده های جدید در بین اساتید رزمی کمتر شده است.
یک کاراته کا، به کاراته ای که ضربات را با کنترل میزند و کاتاهای زیبایی که دارد،تعصب دارد، اما وقتی میبیند نسل امروزی را به سمت ورزشهای جدید و خشونت زا برده اند، علیرغم میل باطنی، و برای بقا، ناچارند همراه باشند. این موضوع را از چندین اساتید بزرگ حتی کسانی که خودشان سبکها را ترکیب کرده اند پرس و جود کرده ایم و در پاسخ میگویند، ما نیز مخالف ورزشهای خشن هستیم اما وقتی جامعه میطلبد، طبق درخواست آنها عمل میکنیم که عقب نمانیم. امیدواریم ورزشهای رزمی به روزهای زیبا و روح با لطافت خود برگردد.
